• hre·ða

hreða v

  1. herrie, lawaai
  2. gevecht, strijd
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   hreða         hreður        
genitief   hreðu         hreðna        
datief   hreðu         hreðum        
accusatief   hreðu         hreður