Ett par hörlurar
Een hoofdtelefoon
  • hör·lur
  • Samenstelling van de stam "hör" van het Zweedse werkwoord höra en het Zweedse zelfstandige naamwoord lur
Naar frequentie 236095
hörlurs enkelvoud meervoud
  onbepaald bepaald onbepaald bepaald
  nominatief     hörlur     hörluren     hörlurar     hörlurarna  
  genitief     hörlurs     hörlurens     hörlurars     hörlurarnas  

hörlur, g (vaak in het meervoud)

  1. (elektrotechniek) hoofdtelefoon, koptelefoon, oortelefoon
  2. (historisch), (verouderd) hoorbuis