gratineren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  gratineren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• gra·ti·ne·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘met een korstje toebereiden’ voor het eerst aangetroffen in 1912
• afgeleid van het Franse gratiner (met het achtervoegsel -eren)

Werkwoord

gratineren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
gratineren	gratineerde	gegratineerd
zwak -d	volledig

1. (kookkunst) bakken waardoor er een bruine korst op het gerecht komt dit kan met een over maar ook met een brander

Vertalingen

    1.   

Frans: gratiner (fr)

Spaans: gratinar (es)

Gangbaarheid

• Het woord gratineren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gratineren" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.