fjellbeite
- fjell·bei·te
Naar frequentie | zeldzaam |
---|
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | fjellbeite | fjellbeitet | fjellbeiter | fjellbeita fjellbeitene |
genitief | fjellbeites | fjellbeitets | fjellbeiters | fjellbeitas fjellbeitenes |
fjellbeite, o
- (veeteelt) alpenweide, bergwei, bergweide
- «Sauebønder fortviler over drepte sauer på fjellbeite.»
- Schapenboeren wanhopen over gedode schapen op de bergweiden.
- «Sauebønder fortviler over drepte sauer på fjellbeite.»
- fjell·bei·te
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | fjellbeite | fjellbeitet | fjellbeite | fjellbeita |
fjellbeite, o