• eza·fe
enkelvoud meervoud
naamwoord ezafe ezafes
verkleinwoord - -

de ezafev / m

  1. (taalkunde) een constructie in talen als het Perzisch of Koerdisch waarbij twee woorden met een tussen-i of tussen-e verbonden worden om een bezitsrelatie aan te duiden
    • De Taq-e-Bustan betekent de "bogen van Bostan" en de -e- is een ezafe.