extraneus

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  extraneus    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ex·tra·ne·us

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘examenstudent’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1819
• afgeleid van het Latijnse neus met het voorvoegsel extra-

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	extraneus	extranei
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de extraneus m

1. (onderwijs) iemand die aan een universiteit of hogeschool examens kan afleggen maar geen hoorcolleges of practica mag volgen of begeleiding ontvangt

   ▸ Ze had een zoon die zijn eindexamen had gehaald als extraneus in Harnôsand, ze had ongetwijfeld zijn studie gefinancierd met al haar gezwoeg.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Gangbaarheid

• Het woord extraneus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.