enojo
- e·no·jo
enkelvoud | meervoud |
---|---|
enojo | enojos |
enojo m
vervoeging van |
---|
enojar |
enojo
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van enojar
vervoeging van |
---|
enojarse |
enojo
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van enojarse
- enojo in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española