• ejec·tief
enkelvoud meervoud
naamwoord ejectief ejectieven
verkleinwoord ejectiefje ejectiefjes

de ejectiefm

  1. (taalkunde) medeklinker die gevormd wordt door mondholte en stembanden af te sluiten en vervolgens in een keer te openen met als effect een klapzoengeluid