dwangmedicatie
- dwang·me·di·ca·tie
- samenstelling van dwang zn en medicatie zn
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | dwangmedicatie | dwangmedicaties |
verkleinwoord |
de dwangmedicatie v
- (medisch) (farmacologie) medicatie die tegen de wil van een patiënt zelf, kan of moet worden gegeven
- ▸ Martijn van Wijk, de advocaat van de verdachte, zegt dat de dood van de gevangene voorkomen had moeten worden. Volgens hem zijn er vijf cruciale fouten gemaakt: het stoppen met dwangmedicatie, de overplaatsing van een penitentiair psychiatrisch centrum naar de Zoetermeerse gevangenis, een gebrek aan kennis over detentieverleden, de onoplettendheid die dag van bewaarders en de mogelijkheid om de sloten van celdeuren te saboteren.[1]
- ▸ Ook wil Teeven ruimere wettelijke mogelijkheden voor dwangmedicatie. Nu mogen tbs'ers medicatie nog weigeren. In Nieuwsuur reageert tbs-advocaat Job Knoester op de voorstellen van de staatssecretaris. In de studio geeft Fred Teeven tekst en uitleg.[2]
- Het woord 'dwangmedicatie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- ↑ Weblink bron “OM eist tbs met dwangverpleging voor doodsteken medegevangene” (Maandag 26 september 2016, 12:27), NOS
- ↑ Weblink bron “Teeven: ontlopen tbs onmogelijk” (Donderdag 17 februari 2011, 17:33), NOS