• cor·rec·tie·te·ken
enkelvoud meervoud
naamwoord correctieteken correctietekens
verkleinwoord

het correctietekeno

  1. teken waarmee een corrector aangeeft dat er een fout zit in de drukproef
     Joop Schafthuizen, de vroegere partner van Reve, stelde voor om het woord door te strepen en in de kantlijn een correctieteken te zetten. Volgens Schafthuizen was dat in de geest van Reve, omdat hij correcties in manuscripten ook altijd zo aanbracht.[2]


  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2.   Weblink bron “Reve-monument wordt helemaal vervangen” (Woensdag 1 juni 2011, 10:40), NOS