• brann·kon·sta·bel
  • Samenstelling van de Noorse zelfstandige naamwoorden brann en konstabel
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   brannkonstabel     brannkonstabelen     brannkonstabler     brannkonstablene  
genitief   brannkonstabels     brannkonstabelens     brannkonstablers     brannkonstablenes  

brannkonstabel, m

  1. brandweerman (brandweerman van de laagste graad)



  • brann·kon·sta·bel
  • Samenstelling van de Nynorske zelfstandige naamwoorden brann en konstabel
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   brannkonstabel     brannkonstabelen     brannkonstablar     brannkonstablane  

brannkonstabel, m

  1. brandweerman (brandweerman van de laagste graad)