Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • bo·ven·li·chaam
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord bovenlichaam bovenlichamen
verkleinwoord bovenlichaampje bovenlichaampjes

Zelfstandig naamwoord

het bovenlichaamo

  1. eigenlijk de bovenste helft van het lichaam (dus boven de navel) meestal het deel van het lichaam boven de heupen
    • Een trui en een bloes zijn kledingstukken voor het bovenlichaam 
     Hij boog zijn bovenlichaam naar rechts, zodat hij toch een glimp op kon vangen van hetgeen er zich vlak bij de rand afspeelde.[1]
     Hij kroop snel in bed toen hij hoorde hoe het water werd uitgezet en legde de deken en het laken zo neer dat ze zijn bovenlichaam tot iets onder zijn navel ontblootten.[2]

Gangbaarheid

100 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[3]

Verwijzingen

  1. All-inclusive”   (2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht, ISBN 90-229-9182-2
  2. Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “Blauwe ster” (2016), Uitgeverij Prometheus, ISBN 9789044628265
  3.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be