bornert
- bor·nert
- Voltooid deelwoord van het verouderde Noorse werkwoord bornere (Nederlands: beperken), dat van het Franse werkwoord borner (Nederlands: een grenssteen legen, beperken) komt
| Naar frequentie | zeldzaam |
|---|
| stellend | vergrotend | overtreffend | ||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | bornert | ||
| o enkelvoud | bornert | |||
| meervoud | bornerte | |||
| bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
bornerte | ||
bornert
- (pejoratief) beperkt, enggeestig, geborneerd, halsstarrig
- «Tadeusz Borowskis novelle fører oss inn i et bornert tysk småborgermiljø.»
- Tadeusz Borowski's korte verhaal leidt ons naar een geborneerd Duits kleinburgerlijk milieu.
- «Tadeusz Borowskis novelle fører oss inn i et bornert tysk småborgermiljø.»
- bor·nert
- Afkomstig van het Franse woord borné ww , wat het voltooid deelwoord is van het Franse werkwoord borner (Nederlands: een grenssteen legen, beperken)
| stellend | vergrotend | overtreffend | ||
|---|---|---|---|---|
| onbepaald (sterk) |
m/v enkelvoud | bornert | ||
| o enkelvoud | bornert | |||
| meervoud | bornerte | |||
| bepaald (zwak) |
enkelvoud en meervoud |
bornerte | ||
bornert