Ook voor Wilders’ partij is Twitter aanvankelijk geen vanzelfsprekendheid. In aanloop naar de verkiezingen voor het Europees Parlement in 2009 laat de PVV-lijsttrekker voor Europa, Barry Madlener, aan de Leeuwarder Courant weten niks te zien in het medium: „We moeten het niet van Twitter hebben, maar van onze standpunten.” Maar Wilders’ politieke stijl blijkt van nature aan te sluiten bij de vuistregels van Twitter: nuance is in 140 tekens een no-go, aanval is de standaardmodus en #ophef zorgt voor bonuspunten.[1]