blåleire
- blå·lei·re
blåleire g
- (geologie) onverweerde blauwgrijze klei, met name zeeklei afgezet tijdens en na de eerste ijstijd.
- «Isfjellene drev omkring og sjøen var blågrønn av breslam som sank ned og ble til tykke lag av blåleire.»
- De ijsbergen dreven rond en de zee was blauwgroen van de glaciale modder die neerviel en een dikke laag blauwgrijze klei vormt.
- «Isfjellene drev omkring og sjøen var blågrønn av breslam som sank ned og ble til tykke lag av blåleire.»
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | blåleire | m: blåleiren, v: blåleira |
blåleirer | blåleirene |
genitief | blåleires | m: blåleirens, v: blåleiras |
blåleirers | blåleirenes |
- blå·lei·re
blåleire v
- (geologie) onverweerde blauwgrijze klei, met name zeeklei afgezet tijdens en na de eerste ijstijd.
v | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | blåleire | blåleira | blåleirer | blåleirene |
genitief |
bijvormen | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | blåleira | blåleiror | blåleirone | |
genitief |