• berg·bloem
enkelvoud meervoud
naamwoord bergbloem bergbloemen
verkleinwoord bergbloempje bergbloempjes

de bergbloemv

  1. (plantkunde) een (soort) plant die gewoonlijk groeit in bergachtig gebied
     De koude berglucht had de lente op deze hoogte wat vertraagd, maar door de warmte liepen nu ook de bergbloemen allemaal uit.[2]
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers