belangenbehartiger

  • be·lan·gen·be·har·ti·ger
enkelvoud meervoud
naamwoord belangenbehartiger belangenbehartigers
verkleinwoord - -

de belangenbehartigerm

  1. een persoon die een andere partij vertegenwoordigt om diens belangen tot hun recht te laten komen
    • Hij is een bijzonder effectieve belangenbehartiger gebleken.