belangenbehartiger
- be·lan·gen·be·har·ti·ger
- samenstelling van belang zn en behartiger zn met het invoegsel -en-
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | belangenbehartiger | belangenbehartigers |
verkleinwoord | - | - |
de belangenbehartiger m
- een persoon die een andere partij vertegenwoordigt om diens belangen tot hun recht te laten komen
- Hij is een bijzonder effectieve belangenbehartiger gebleken.
- Het woord belangenbehartiger staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.