• av·tje·ning
Naar frequentie zeldzaam
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   avtjening     m: avtjeningen
v: avtjeninga  
  avtjeninger     avtjeningene  
genitief   avtjenings     m: avtjeningens
v: avtjeningas  
  avtjeningers     avtjeningenes  

avtjening, m / v

  1. (juridisch) vervulling (van militaire of vervangende dienst)
    «Norge er det eneste land i verden hvor man kan bli satt i fengsel for avtjening av siviltjeneste. [1]»
    Noorwegen is het enige land ter wereld waar je gevangen kunt worden gezet omdat je geen vervangende dienst hebt verricht.
  1. Nye aksjoner om Eggen blir gengslet igjen ... ("Nieuwe campagnes over meneer Eggen die weer zit in de gevangenis")
    Krant: Friheten, Torsdag 21. 5. 1987, Nr. 37/47. Årg., pagina 13
    Auteur: Øyvind Solberg