• alui·nen
  • afgeleid van aluin met het achtervoegsel -en
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
aluinen
aluinde
gealuind
zwak -d volledig

aluinen

  1. overgankelijk (scheikunde), (techniek) met een aluinoplossing behandelen
    • Leer of papier kan gealuind worden. 

de aluinenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord aluin
    • Aluinen zijn dubbelzouten van zwavelzuur. 
stellend
onverbogen (alleen
attributief)
verbogen aluinen

aluinen

  1. van aluin vervaardigd, met aluin bewerkt
    • De silhouetten van de roeiers en hun pagaaien staken scherp gelijnd af tegen een aluinen horizon.