afpraten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  afpraten    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• af·pra·ten

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  af bw  en  praten ww 

Werkwoord

afpraten

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
afpraten	praatte af	afgepraat
zwak -t	volledig

1. afdingen

   ▸ De boete van 1.100 euro doet de jonge Rijssenaar echter bijzonder zeer. Zo zeer dat hij dacht, ik laat het voorkomen. Misschien kan ik er nog wat afpraten.

2. zich uiten, iets helemaal ten einde toe bespreken

   ▸ T. ondergaat tot december een proefbehandeling in de forensisch psychiatrische kliniek in Assen. Halverwege zijn de behandelaars ‘voorzichtig positief’. De Borculoër is enthousiast, zo vertelde hij de raadsheren (rechters). ‘Ik ben blij dat ik het eruit kan gooien.’ Zwaar is het wel. ‘Je moet toch terug de geschiedenis in en het verleden ophalen, maar ik kan eindelijk van me afpraten en daar ben ik blij om.’

Gangbaarheid

• Het woord afpraten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "afpraten" herkend door:

55 %	van de Nederlanders;
54 %	van de Vlamingen.