aestimare/vervoeging

vervoeging van het Latijnse werkwoord aestĭmāre
Indicativus
Praesens Imperfectum Futurum simplex
actief passief actief passief actief passief
ego aestĭmō ego aestĭmor ego aestĭmābam ego aestĭmābar ego aestĭmābō ego aestĭmābor
aestĭmās aestĭmāris aestĭmābās aestĭmābāris aestĭmābis aestĭmāberis
is, ea, id aestĭmat is, ea, id aestĭmātur is, ea, id aestĭmābat is, ea, id aestĭmābātur is, ea, id aestĭmābit is, ea, id aestĭmābitur
nōs aestĭmāmus nōs aestĭmāmur nōs aestĭmābāmus nōs aestĭmābāmur nōs aestĭmābimus nōs aestĭmābimur
vōs aestĭmātis vōs aestĭmāminī vōs aestĭmābātis vōs aestĭmābāminī vōs aestĭmābitis vōs aestĭmābiminī
eī/iī, eae, ea aestĭmant eī/iī, eae, ea aestĭmantur eī/iī, eae, ea aestĭmābant eī/iī, eae, ea aestĭmābantur eī/iī, eae, ea aestĭmābunt eī/iī, eae, ea aestĭmābuntur
Perfectum Plusquamperfectum Futurum exactum
actief passief actief passief actief passief
ego aestĭmāvī ego aestĭmātus, -a, -um sum ego aestĭmāveram ego aestĭmātus, -a, -um eram ego aestĭmāverō ego aestĭmātus, -a, -um erō
aestĭmāvistī aestĭmātus, -a, -um es aestĭmāverās aestĭmātus, -a, -um erās aestĭmāveris us, -a, -um eris
is, ea, id aestĭmāvit is, ea, id aestĭmātus, -a, -um est is, ea, id aestĭmāverat is, ea, id aestĭmātus, -a, -um erat is, ea, id aestĭmāverit is, ea, id aestĭmātus, -a, -um erit
nōs aestĭmāvimus nōs aestĭmātī, -ae, -a sumus nōs aestĭmāverāmus nōs aestĭmātī, -ae, -a erāmus nōs aestĭmāverimus nōs aestĭmātī, -ae, -a erimus
vōs aestĭmāvistis vōs aestĭmātī, -ae, -a estis vōs aestĭmāverātis vōs aestĭmātī, -ae, -a erātis vōs aestĭmāveritis vōs aestĭmātī, -ae, -a eritis
eī/iī, eae, ea aestĭmāvērunt eī/iī, eae, ea aestĭmātī, -ae, -a sunt eī/iī, eae, ea aestĭmāverant eī/iī, eae, ea aestĭmātī, -ae, -a erant eī/iī, eae, ea aestĭmāverint eī/iī, eae, ea aestĭmātī, -ae, -a erunt
Subiunctivus
Praesens Imperfectum
actief passief actief passief
ego aestĭmem ego aestĭmer ego aestĭmārem ego aestĭmārer
aestĭmēs aestĭmēris aestĭmārēs aestĭmārēris
is, ea, id aestĭmet is, ea, id aestĭmētur is, ea, id aestĭmāret is, ea, id aestĭmārētur
nōs aestĭmēmus nōs aestĭmēmur nōs aestĭmārēmus nōs aestĭmārēmur
vōs aestĭmētis vōs aestĭmēminī vōs aestĭmārētis vōs aestĭmārēminī
eī/iī, eae, ea aestĭment eī/iī, eae, ea aestĭmentur eī/iī, eae, ea aestĭmārent eī/iī, eae, ea aestĭmārentur
Perfectum Plusquamperfectum
actief passief actief passief
ego aestĭmāverim ego aestĭmātus, -a, -um sim ego aestĭmāvissem ego aestĭmātus, -a, -um essem
aestĭmāverīs aestĭmātus, -a, -um sīs aestĭmāvissēs aestĭmātus, -a, -um essēs
is, ea, id aestĭmāverit is, ea, id aestĭmātus, -a, -um sit is, ea, id aestĭmāvisset is, ea, id aestĭmātus, -a, -um esset
nōs aestĭmāverīmus nōs aestĭmātī, -ae, -a sīmus nōs aestĭmāvissēmus nōs aestĭmātī, -ae, -a essēmus
vōs aestĭmāverītis vōs aestĭmātī, -ae, -a sītis vōs aestĭmāvissētis vōs aestĭmātī, -ae, -a essētis
eī/iī, eae, ea aestĭmāverint eī/iī, eae, ea aestĭmātī, -ae, -a sint eī/iī, eae, ea aestĭmāvissent eī/iī, eae, ea aestĭmātī, -ae, -a essent
Imperativus
Praesens Futurum
actief passief actief passief
2e pers. enk. aestĭmā 2e pers. enk. aestĭmāre 2e pers. enk. aestĭmātō 2e pers. enk. aestĭmātor
3e pers. enk. aestĭmātō 3e pers. enk. aestĭmātor
2e pers. mv. aestĭmāte 2e pers. mv. aestĭmāmini 2e pers. mv. aestĭmātōte
3e pers. mv. aestĭmantō 3e pers. mv. aestĭmantor
Infinitivus
Praesens Perfectum Futurum
actief passief actief passief actief passief
aestĭmāre aestĭmārī aestĭmāvisse aestĭmātum, -am, -um esse aestĭmātūrum, -am, -um esse aestĭmātum īrī
Participium
Praesens Perfectum Futurum
actief passief actief
aestĭmāns, -ntis aestĭmātus, -a, -um aestĭmātūrus, -a, -um
Gerundium Gerundivum Supinum
aestĭmāndum, -a aestĭmāndus, -a, -um aestĭmātum, aestĭmātū