admittere/vervoeging

vervoeging van het Latijnse werkwoord admittere
Indicativus
Praesens				Imperfectum				Futurum simplex
actief		passief		actief		passief		actief		passief
ego	admittō	ego	admittor	ego	admittēbam	ego	admittēbar	ego	admittam	ego	admittar
tū	admittis	tū	admitteris	tū	admittēbās	tū	admittēbāris	tū	admittēs	tū	admittēris
is, ea, id	admittit	is, ea, id	admittitur	is, ea, id	admittēbat	is, ea, id	admittēbātur	is, ea, id	admittet	is, ea, id	admittētur
nōs	admittimus	nōs	admittimur	nōs	admittēbāmus	nōs	admittēbāmur	nōs	admittēmus	nōs	admittēmur
vōs	admittitis	vōs	admittiminī	vōs	admittēbātis	vōs	admittēbāminī	vōs	admittētis	vōs	admittēminī
eī/iī, eae, ea	admittunt	eī/iī, eae, ea	admittuntur	eī/iī, eae, ea	admittēbant	eī/iī, eae, ea	admittēbantur	eī/iī, eae, ea	admittent	eī/iī, eae, ea	admittēntur
Perfectum				Plusquamperfectum				Futurum exactum
actief		passief		actief		passief		actief		passief
ego	admīsī	ego	admissus, -a, -um sum	ego	admīseram	ego	admissus, -a, -um eram	ego	admīserō	ego	admissus, -a, -um erō
tū	admīsistī	tū	admissus, -a, -um es	tū	admīserās	tū	admissus, -a, -um erās	tū	admīseris	tū	us, -a, -um eris
is, ea, id	admīsit	is, ea, id	admissus, -a, -um est	is, ea, id	admīserat	is, ea, id	admissus, -a, -um erat	is, ea, id	admīserit	is, ea, id	admissus, -a, -um erit
nōs	admīsimus	nōs	admissī, -ae, -a sumus	nōs	admīserāmus	nōs	admissī, -ae, -a erāmus	nōs	admīserimus	nōs	admissī, -ae, -a erimus
vōs	admīsistis	vōs	admissī, -ae, -a estis	vōs	admīserātis	vōs	admissī, -ae, -a erātis	vōs	admīseritis	vōs	admissī, -ae, -a eritis
eī/iī, eae, ea	admīsērunt	eī/iī, eae, ea	admissī, -ae, -a sunt	eī/iī, eae, ea	admīserant	eī/iī, eae, ea	admissī, -ae, -a erant	eī/iī, eae, ea	admīserint	eī/iī, eae, ea	admissī, -ae, -a erunt

Subiunctivus
Praesens				Imperfectum
actief		passief		actief		passief
ego	admittam	ego	admittar	ego	admitterem	ego	admitterer
tū	admittās	tū	admittāris	tū	admitterēs	tū	admitterēris
is, ea, id	admittat	is, ea, id	admittātur	is, ea, id	admitteret	is, ea, id	admitterētur
nōs	admittāmus	nōs	admittāmur	nōs	admitterēmus	nōs	admitterēmur
vōs	admittātis	vōs	admittāminī	vōs	admitterētis	vōs	admitterēminī
eī/iī, eae, ea	admittant	eī/iī, eae, ea	admittantur	eī/iī, eae, ea	admitterent	eī/iī, eae, ea	admitterentur
Perfectum				Plusquamperfectum
actief		passief		actief		passief
ego	admīserim	ego	admissus, -a, -um sim	ego	admīsissem	ego	admissus, -a, -um essem
tū	admīserīs	tū	admissus, -a, -um sīs	tū	admīsissēs	tū	admissus, -a, -um essēs
is, ea, id	admīserit	is, ea, id	admissus, -a, -um sit	is, ea, id	admīsisset	is, ea, id	admissus, -a, -um esset
nōs	admīserīmus	nōs	admissī, -ae, -a sīmus	nōs	admīsissēmus	nōs	admissī, -ae, -a essēmus
vōs	admīserītis	vōs	admissī, -ae, -a sītis	vōs	admīsissētis	vōs	admissī, -ae, -a essētis
eī/iī, eae, ea	admīserint	eī/iī, eae, ea	admissī, -ae, -a sint	eī/iī, eae, ea	admīsissent	eī/iī, eae, ea	admissī, -ae, -a essent

Imperativus
Praesens				Futurum
actief		passief		actief		passief
2e pers. enk.	admitte	2e pers. enk.	admittere	2e pers. enk.	admittitō	2e pers. enk.	admittitor
				3e pers. enk.	admittitō	3e pers. enk.	admittitor
2e pers. mv.	admittite	2e pers. mv.	admittimini	2e pers. mv.	admittitōte
				3e pers. mv.	admittuntō	3e pers. mv.	admittuntor

Infinitivus
Praesens		Perfectum		Futurum
actief	passief	actief	passief	actief	passief
admittere	admittī	admīsisse	admissum, -am, -um esse	admissūrum, -am, -um esse	admissum īrī

Participium
Praesens	Perfectum	Futurum
actief	passief	actief
admittens, -ntis	admissus, -a, -um	admissūrus, -a, -um

Gerundium	Gerundivum	Supinum
admittendum, -a	admittendus, -a, -um	admissum, admissū