abbet

Middelhoogduits

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Syrische zelfstandige naamwoord abba (= vader)

Zelfstandig naamwoord

abbet, m

1. (religie) abt, vader-abt

Verbuiging

• m, sterk
• meervoud: ebte, ebbete

Schrijfwijzen

• abbāt
• abet
• abt
• appet
• apt

Afgeleide begrippen

• abbetissa

Verwante begrippen

• abbeteie

Overerving en ontlening

• Duits: Abt, (meervoud: Äbte); Klostervorsteher

Opmerkingen

• Duits: Abt; m