aanscharrelen
- aan·schar·re·len
- samenstelling van aan bw en scharrelen ww
aanscharrelen [1]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| aanscharrelen |
scharrelde aan |
aangescharreld |
| zwak -d | volledig | |
- onzeker met slepende tred naderen
- ▸ Robert kwam uit zijn mand aanscharrelen en bleef minutenlang roerloos voor me staan.[2]
- Het woord 'aanscharrelen' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ J. Bernlef pseud. van Hendrik Jan Marsman“Hersenschimmen”
(1984), Em. Querido's Uitgeverij , ISBN 9789021408057
