Stickstoff

  1. (element)(scheikunde) stikstof; een chemisch element en een kleurloos niet-metaal met atoomnummer 7


Stickstoff

  1. (element)(scheikunde) stikstof; een chemisch element en een kleurloos niet-metaal met atoomnummer 7


  • Stick·stoff
  • Samenstelling van het werkwoord ersticken "stikken" en het zelfstandige naamwoord Stoff, voor het eerst aangetroffen in 1791
  • Als purisme officieel ingevoerd door de Zwitserse arts en chemicus Christoph Girtanner (1760-1800), [1] [2] als vrije vertaling van Frans azote, wetenschappelijk Neo-Latijn azoticum, voor de benaming van het chemische element.
  • Stickstoff verwijst naar het feit dat een proefdier dat in pure stikstof geplaatst wordt, stikt, d.i. niet meer leeft (Oudgrieks ἄζωτος /ázōtos/ “onleefbaar”, uit ἀ- /a-/ “on-, niet-” en ζωτος /zōtos/ resp. ζωτικός /zōtikós “levend”).

Stickstoff

  1. (element)(scheikunde) stikstof; een chemisch element en een kleurloos niet-metaal met atoomnummer 7
  1. Christoph Girtanner
    “Neue chemische Nomenklatur für die deutsche Sprache” (1791), Bei Johann Friedrich Unger, Berlin, p. 11
  2.   Weblink bron „Stickstoff“ in:
    Wolfgang Pfeifer et al.
    Etymologisches Wörterbuch des Deutschen (1993), digitalisierte und von Wolfgang Pfeifer überarbeitete Version im Digitalen Wörterbuch der deutschen Sprache op dwds.de


Stickstoff

  1. (element)(scheikunde) stikstof; een chemisch element en een kleurloos niet-metaal met atoomnummer 7


Stickstoff

  1. (element)(scheikunde) stikstof; een chemisch element en een kleurloos niet-metaal met atoomnummer 7