Haahne
- Haah·ne
- Afkomstig van het Duitse Woord Hahn zn , dat van de Middelhoogduitse woorden han zn en hane zn komt, die weer van het Oudhoogduitse woord hano zn komen
enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
---|---|---|---|---|
nominatief | en Haahne | der Haahne | Haahne | die Haahne |
datief | me Haahne | em Haahne | Haahne | de Haahne |
accusatief | en Haahne | der Haahne | Haahne | die Haahne |
Haahne, m
- (dierkunde) haan, mannetje van Gallus gallus
-
En Haahne
(Gallus gallus domesticus)
Een haan