деепричастие

Russisch

Uitspraak

• IPA: /dʲɪ(ɪ̯)ɪprʲɪˈt͡ɕæsʲtʲɪɪ̯ə/

	enkelvoud	meervoud
nominatief	дееприча́стие	дееприча́стия
genitief	дееприча́стия	дееприча́стий
datief	дееприча́стию	дееприча́стиям
accusatief	дееприча́стие	дееприча́стия
instrumentalis	дееприча́стием	дееприча́стиями
locatief	дееприча́стии	дееприча́стиях

Zelfstandig naamwoord

деепричастие o

1. (grammatica) bijwoordelijk deelwoord; een woord dat als bijwoord in de zin fungeert, maar kenmerken zoals tijd, aspect en vorm van het werkwoord erft waar het van afgeleid is, en bepalingen en onderwerpen kan regeren.

   «Сло́во «чита́я» — э́то дееприча́стие настоя́щего вре́мени.»

   Het woord "чита́я" is een bijwoordelijk deelwoord van de tegenwoordige tijd.