øyra
- øy·ra
Naar frequentie | > 50000 |
---|
øyra, v
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van øyre
- øy·ra
- Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord eyra.
øyra, mv
- bepaalde vorm nominatief meervoud van øyre
øyra
- onbepaalde wijs, tweede vorm naast øyre, zie aldaar
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | øyra | øyra | øyro | øyro |
øyra
- ha utståande øyre
ringen in de oren hebben
- ha ringar i øyra
afstaande oren hebben
øyra, o
- bepaalde vorm nominatief enkelvoud van øyra
- øyret (van øyre)