örn m

  1. (havikachtigen) arend, adelaar
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   örn     örninn     ernir     ernirnir  
genitief   arnar     arnarins     arna     arnanna  
datief   erni     erninum     örnum     örnunum  
accusatief   örn     örninn     erni     ernina  


örn g

  1. (havikachtigen) arend, adelaar
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   örn     örnen     örnar     örnarna  
genitief   örns     örnens     örnars     örnarnas