wieberen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wieberen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• wie·be·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘weggaan’ voor het eerst aangetroffen in 1972

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
wieberen	wieberde	gewieberd
zwak -d	volledig

Werkwoord

wieberen

1. weggaan

Afgeleide begrippen

• wieberig

Gangbaarheid

• Het woord wieberen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wieberen" herkend door:

89 %	van de Nederlanders;
31 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.