voltaire
- vol·tai·re
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘fauteuil’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1848 [1] [2][3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | voltaire | voltaires |
verkleinwoord | - | - |
de voltaire m
- (meubel) fauteuil met lage zitting, armleuningen en een hoge rugleuning, welke lichtjes achteroverhelt
- Het woord voltaire staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "voltaire" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ voltaire op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).