verwekelijkt
- ver·we·ke·lijkt
- vervoeging van verwekelijken: de stam met de uitgang -t, zonder ge- vanwege voorvoegsel
vervoeging van: | verwekelijken… |
verbogen vorm: | verwekelijkte |
verwekelijkt
- voltooid deelwoord van verwekelijken
- ▸ De schrijver was niet bepaald even goed als hij probeerde te verklaren en beredeneren wat hij al had beschreven, over hoe de oorlog een nieuw mensentype had geschapen dat bevrijd was van de zorgen van het grauwe dagelijkse leven, een nieuw ras, 'een elite van supermannen, jongleurs van de dood, schitterende roofdieren', mannen die in tegenstelling tot de pacifistische en verwekelijkte slappelingen van de democratie het nieuwe Duitsland zouden creëren.[1]
- tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verwekelijken
- Jij verwekelijkt.
- derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verwekelijken
- Hij verwekelijkt.
- (verouderd) gebiedende wijs meervoud van verwekelijken
- Verwekelijkt!
- Het woord verwekelijkt staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑ Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)“Tussen rood en zwart” (2014), Uitgeverij Prometheus , ISBN 9789044625691