uitrukken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uitrukken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• uit·ruk·ken

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  uit bw  en  rukken ww 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
uitrukken	rukte uit	uitgerukt
zwak -t	volledig

Werkwoord

uitrukken

1. overgankelijk door snel te trekken losmaken

   • In het ongeluk werd zijn ene arm finaal uitgerukt en hij stierf ter plekke. 

2. ergatief massaal de gewoonlijke standplaats verlaten

   • De gehele politiemacht was uitgerukt om het oproer te beteugelen. 

Gangbaarheid

• Het woord uitrukken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "uitrukken" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.