• uit·flui·ten
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
uitfluiten
floot uit
uitgefloten
klasse 2 volledig

uitfluiten

  1. overgankelijk door luid fluiten misnoegen jegens iemand uiten
    • Na die omstreden beslissing werd de scheidsrechter langdurig uitgefloten. 
95 % van de Nederlanders;
94 % van de Vlamingen.[1]
  1.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be