struiken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  struiken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• strui·ken

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
struiken	struikte	gestruikt
zwak -t	volledig

Werkwoord

struiken

1. (plantkunde) een struik gaan vormen, dicht bij de grond scheuten of blaadjes krijgen

   • Door het mooie weer begon het gras al vroeg in het jaar te struiken. 

2. (verouderd) struikelen

   • Geen mens is zo wijs, of hij struikt wel op 't gladde ijs. 

Afgeleide begrippen

• struikelen

Zelfstandig naamwoord

de struiken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord struik

   ▸ Ik liep over rotsige bergen, begroeid met struiken en cactussen.

Gangbaarheid

• Het woord struiken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "struiken" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.