strijde
- strij·de
strijde
- datief mannelijk van strijd, archaïsche vorm die in enkele staande uitdrukkingen voorkomt
- ten strijde (trekken)
vervoeging van |
---|
strijden |
strijde
- aanvoegende wijs van strijden
- Het woord strijde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.