scoudere
- van Oudnederlands *sculdero, van Protowestgermaans *skuldru.
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | scoudere | scouderen |
genitief | scoudere(n) | scouderen |
datief | scoudere(n) | scouderen |
accusatief | scoudere | scouderen |
- (anatomie) schouder
- ▸ Ander lieden, dies gheloevet,
vindemen dar al sonder hovet,
hare oghen in hare scouderen staende.[3]
- ▸ Ander lieden, dies gheloevet,
- Vertaling ontbreekt, voeg deze alstublieft toe.
- scodere, scouder, scoudere, scoudre, sculder
- ↑ Vroegmiddelnederlands Woordenboek
- ↑ Middelnederlandsch Woordenboek
- ↑ Weblink bron Jacob van Maerlant“Der Naturen Bloeme” (13e eeuw) op Wikisource