recensent
- re·cen·sent
- Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘die beoordelingen geeft’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1787 [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | recensent | recensenten |
verkleinwoord | recensentje | recensentjes |
de recensent m
- (beroep) iemand die een deskundige en onafhankelijke beoordeling geeft van een product, zoals een boek of voorstelling
- De recensent had veel kritiek op dat boek.
- Het woord recensent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "recensent" herkend door:
93 % | van de Nederlanders; |
94 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "recensent" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be