praebere/vervoeging

vervoeging van het Latijnse werkwoord praebēre
Indicativus
Praesens Imperfectum Futurum simplex
actief passief actief passief actief passief
ego praebeō ego praebeor ego praebēbam ego praebēbar ego praebēbō ego praebēbor
praebēs praebēris praebēbās praebēbāris praebēbis praebēberis
is, ea, id praebet is, ea, id praebētur is, ea, id praebēbat is, ea, id praebēbātur is, ea, id praebēbit is, ea, id praebēbitur
nōs praebēmus nōs praebēmur nōs praebēbāmus nōs praebēbāmur nōs praebēbimus nōs praebēbimur
vōs praebētis vōs praebēminī vōs praebēbātis vōs praebēbāminī vōs praebēbitis vōs praebēbiminī
eī/iī, eae, ea praebent eī/iī, eae, ea praebentur eī/iī, eae, ea praebēbant eī/iī, eae, ea praebēbantur eī/iī, eae, ea praebēbunt eī/iī, eae, ea praebēbuntur
Perfectum Plusquamperfectum Futurum exactum
actief passief actief passief actief passief
ego praebuī ego praebitus, -a, -um sum ego praebueram ego praebitus, -a, -um eram ego praebuerō ego praebitus, -a, -um erō
praebuistī praebitus, -a, -um es praebuerās praebitus, -a, -um erās praebueris us, -a, -um eris
is, ea, id praebuit is, ea, id praebitus, -a, -um est is, ea, id praebuerat is, ea, id praebitus, -a, -um erat is, ea, id praebuerit is, ea, id praebitus, -a, -um erit
nōs praebuimus nōs praebitī, -ae, -a sumus nōs praebuerāmus nōs praebitī, -ae, -a erāmus nōs praebuerimus nōs praebitī, -ae, -a erimus
vōs praebuistis vōs praebitī, -ae, -a estis vōs praebuerātis vōs praebitī, -ae, -a erātis vōs praebueritis vōs praebitī, -ae, -a eritis
eī/iī, eae, ea praebuērunt eī/iī, eae, ea praebitī, -ae, -a sunt eī/iī, eae, ea praebuerant eī/iī, eae, ea praebitī, -ae, -a erant eī/iī, eae, ea praebuerint eī/iī, eae, ea praebitī, -ae, -a erunt
Subiunctivus
Praesens Imperfectum
actief passief actief passief
ego praebeam ego praebear ego praebērem ego praebērer
praebeās praebeāris praebērēs praebērēris
is, ea, id praebeat is, ea, id praebeātur is, ea, id praebēret is, ea, id praebērētur
nōs praebeāmus nōs praebeāmur nōs praebērēmus nōs praebērēmur
vōs praebeātis vōs praebeāminī vōs praebērētis vōs praebērēminī
eī/iī, eae, ea praebeant eī/iī, eae, ea praebeantur eī/iī, eae, ea praebērent eī/iī, eae, ea praebērentur
Perfectum Plusquamperfectum
actief passief actief passief
ego praebuerim ego praebitus, -a, -um sim ego praebuissem ego praebitus, -a, -um essem
praebuerīs praebitus, -a, -um sīs praebuissēs praebitus, -a, -um essēs
is, ea, id praebuerit is, ea, id praebitus, -a, -um sit is, ea, id praebuisset is, ea, id praebitus, -a, -um esset
nōs praebuerīmus nōs praebitī, -ae, -a sīmus nōs praebuissēmus nōs praebitī, -ae, -a essēmus
vōs praebuerītis vōs praebitī, -ae, -a sītis vōs praebuissētis vōs praebitī, -ae, -a essētis
eī/iī, eae, ea praebuerint eī/iī, eae, ea praebitī, -ae, -a sint eī/iī, eae, ea praebuissent eī/iī, eae, ea praebitī, -ae, -a essent
Imperativus
Praesens Futurum
actief passief actief passief
2e pers. enk. praebē 2e pers. enk. praebēre 2e pers. enk. praebētō 2e pers. enk. praebētor
3e pers. enk. praebētō 3e pers. enk. praebētor
2e pers. mv. praebēte 2e pers. mv. praebēmini 2e pers. mv. praebētōte
3e pers. mv. praebentō 3e pers. mv. praebentor
Infinitivus
Praesens Perfectum Futurum
actief passief actief passief actief passief
praebēre praebērī praebuisse praebitum, -am, -um esse praebitūrum, -am, -um esse praebitum īrī
Participium
Praesens Perfectum Futurum
actief passief actief
praebēns, -ntis praebitus, -a, -um praebitūrus, -a, -um
Gerundium Gerundivum Supinum
praebēndum, -a praebēndus, -a, -um praebitum, praebitū