opstuiven

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  opstuiven    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• op·stui·ven

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  op  en  stuiven 

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
opstuiven	stoof op	opgestoven
klasse 2	volledig

Werkwoord

opstuiven

1. ergatief door de wind opwaaien van fijn deeltjes.

   • Door de passerende vrachtauto stoof er een wolk sneeuw op. 

2. inergatief heel snel aankomen

   ▸ Op schoolfeesten kwam niemand binnen die er niet hoorde, hij duldde geen dronkenschap, had stevige vuisten en toen een razende leerling eens met een auto het schoolplein opstoof en zijn herdershond op de conciërge afstuurde, keek hij het dier in de ogen, aaide zijn kop en de hond kwispelde met de staart.

Gangbaarheid

• Het woord opstuiven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opstuiven" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.