obediëren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  obediëren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌobediˈjerə(n) / (5 lettergrepen)

Woordafbreking

• obe·dië·ren, obe·di·eren

Woordherkomst en -opbouw

• via Middelnederlands obediëren van Latijn oboedire

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
obediëren	obedieerde	geobedieerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

obediëren

1. overgankelijk (verouderd) doen wat een ander je opdraagt, ongeacht je eigen mening

   ▸ In hetzelfde jaar traden de eerste twaalf zusters in; ze beloofden de regel van Augustinus te obediëren op de wijze van het klooster Eemstein.

Synoniemen

• gehoorzamen

Gangbaarheid

• Het woord 'obediëren' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.