notificeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  notificeren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• no·ti·fi·ce·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘bekendmaken’ voor het eerst aangetroffen in 1635
• afgeleid van het Latijnse notificare of van het Franse notifier (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
notificeren	notificeerde	genotificeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

notificeren

1. overgankelijk bekendmaken
2. vastleggen dat een (post)stuk ontvangen is

Afgeleide begrippen

• notificatie

Vertalingen

    1.   

Frans: notifier (fr)

Gangbaarheid

• Het woord notificeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.