• mel·lem·rum
  • Afkomstig van het Deense woord rum met het voorvoegsel mellem-.
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   mellemrum     mellemrummet     mellemrum     mellemrummene  
genitief   mellemrums     mellemrummets     mellemrums     mellemrummenes  

mellemrum o

  1. spatie, tussenruimte
  2. tussentijd