knarsen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  knarsen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• knar·sen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘een schurend geluid maken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1461

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
knarsen	knarste	geknarst
zwak -t	volledig

Werkwoord

knarsen

1. inergatief geluid voortbrengen door twee hard oneffen voorwerpen met kracht over elkaar heen te bewegen

   • Het roestige scharnier knarste en Jan haalde de oliespuit voor de dag. 

Vertalingen

    1. geluid voortbrengen door twee hard oneffen voorwerpen met kracht over elkaar heen te bewegen   

Deens: smælde (da)

Duits: knarren (de); quietschen (de) Spaans: rechinar (es)

Gangbaarheid

• Het woord knarsen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "knarsen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.