indictie

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  indictie    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·dic·tie

Woordherkomst en -opbouw

• uit het Latijn

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	indictie	indicties
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de indictie v

1. (tijdrekening) een vijftienjarige cyclus die door keizer Justinianus (keizer van 527 – 565) in 537 – waarschijnlijk in het kader van de belastingheffing – definitief werd vastgelegd

   ▸ De mozaïekvloer in de kerk bevat ook een Griekse tekst met de volgende inhoud: „O Heer, God van de heilige Theodorus, bescherm de illustere Antonius en Theodosia (…) Theophylactus en Johannes de priester(s). (Gedenk, O Heer), aan Maria en Johannes die offe(rden (…)) tijdens de zesde indictie. Heer, erbarm u over Stefanus.”

2. bijeenroeping van een kerkvergadering

Gangbaarheid

• Het woord indictie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "indictie" herkend door:

67 %	van de Nederlanders;
54 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.