hum

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  hum    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• hum

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘goed humeur, schik’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1912
• In de betekenis van ‘hum* tussenwerpsel: uitroep van twijfel of om aandacht te trekken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1561

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	hum	-
verkleinwoord	hummetje	hummetjes

Zelfstandig naamwoord

het hum o

1. (verkorting van) humeur

   • Uit zijn hum zijn. 

Werkwoord

vervoeging van
hummen

hum

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hummen
   

   • Ik hum. 

2. gebiedende wijs van hummen
   

   • Hum! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hummen
   

   • Hum je? 

Tussenwerpsel

hum

1. tussenwerpsel dat een soort van twijfel/terughoudendheid uitdrukt, of aangeeft dat men het ergens niet mee eens is (vaak verkort tot hm)

Gangbaarheid

• Het woord hum staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hum" herkend door:

76 %	van de Nederlanders;
51 %	van de Vlamingen.