gronde
- gron·de
gronde
- te gronde
- • De stad werd te gronde gericht.
- te gronde richten
vernietigen, verwoesten
- te gronde gaan
vernietigd worden, ten onder gaan
vervoeging van |
---|
gronden |
gronde
- aanvoegende wijs van gronden
- Het woord gronde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.