En gråmåke.
Een zilvermeeuw.


  • grå·må·ke

gråmåke g

  1. (steltloperachtigen) zilvermeeuw
    «Unge gråmåker gråmåker er brungrå spraglet.»
    Jonge zilvermeeuwen zijn bruingrijs gevlekt.
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   gråmåke     m: gråmåken
v: gråmåka  
  gråmåker     gråmåkene  
genitief   gråmåkes     m: gråmåkens
v: gråmåkas  
  gråmåkers     gråmåkenes  


  • grå·må·ke

gråmåke g

  1. (steltloperachtigen) zilvermeeuw
m enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   gråmåke     gråmåken     gråmåkar     gråmåkane  
genitief                
v enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   gråmåke     gråmåka     gråmåker     gråmåkene  
genitief                
bijvormen
(v)
enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   gråmåka         gråmåkor     gråmåkone  
genitief