geruchte

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  geruchte    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ge·ruch·te

Zelfstandig naamwoord

geruchte

1. datief onzijdig  van gerucht, archaïsche vorm die in enkele staande uitdrukkingen voorkomt

Uitdrukkingen en gezegden

• bij geruchte (vernemen)

Gangbaarheid

• Het woord geruchte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.