gerieve
- ge·rie·ve
gerieve
- datief onzijdig van gerief, archaïsche vorm die in enkele staande uitdrukkingen voorkomt
- te zijnen gerieve (haren, mijnen etc.)
- ten gerieve van
- Het woord gerieve staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gerieve" herkend door:
68 % | van de Nederlanders; |
44 % | van de Vlamingen.[1] |
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be